تحلیل سرمایۀ اجتماعی شهروندان و تأثیر آن بر کیفیت زندگی مورد مطالعه: محله‎های شهر میاندوآب

سنجش کیفیت زندگی، پیچیده و تحت تأثیر عوامل فراوانی است. در این پژوهش از تأثیر شاخص‎های سرمایۀ اجتماعی بر کیفیت زندگی شهروندان استفاده شده است. بر این اساس با توجه به مطالعه ادبیات نظری مربوط به کیفیت زندگی و سرمایۀ اجتماعی، چارچوب مفهومی متشکل از پنج مؤلفه برای سرمایۀ اجتماعی که متغیرهای مستقل و نُه مؤلفه برای کیفیت زندگی که متغیرهای وابسته پژوهش هستند، برای تحلیل تأثیر شاخص‎های سرمایۀ اجتماعی بر کیفیت زندگی شهروندان محلات شهر میاندوآب، تدوین و مبنای پژوهش قرار گرفته است. درواقع هدف پژوهش، سنجش تأثیرپذیری سطح کیفیت زندگی شهروندان بر مبنای شاخص‎های سرمایۀ اجتماعی است. نوع پژوهش کاربردی و روش بررسی آن، توصیفی ـ  تحلیلی است. جامعۀ آماری را سی محلۀ شهر میاندوآب شکل داده است. اطلاعات مورد نیاز برای بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و کیفیت زندگی که شامل  سی‎ونه شاخص سرمایۀ اجتماعی (متغیر مستقل) و سی‎وپنج شاخص کیفیت زندگی (متغیر وابسته) است، از ابزار پرسش‎نامه و سرشماری عمومی نفوس مسکن، سالنامه های آماری، سازمان ها و نهادهای مربوطه جمع‎آوری شده است. نتایج نشان می‎دهد از دید سطح سرمایۀ اجتماعی، محله‎های 20، 22 و 17 در بالاترین سطح و محله‎های 16، 13 و 23 در پایین‎ترین سطح قرار دارند. همچنین از دید سطح کیفیت زندگی، محله‎های 20، 7 و22 در بالاترین سطح و محله‎های 13، 23 و 16 در پایین‎ترین سطح قرار دارند. یافته‎ها نشان می‎دهد که محلاتی که سطح سرمایۀ اجتماعی بالاتری داشتند، از سطح کیفیت زندگی بالاتری برخوردار بودند. همچنین از پنج مؤلفۀ سرمایۀ اجتماعی، مؤلفه مشارکت اجتماعی بیشترین تأثیر (612/0) را بر کیفیت زندگی داشته  و چهار مؤلفۀ دیگر سرمایۀ اجتماعی نیز، رابطۀ معناداری با کیفیت زندگی داشته‎اند.